Αμυντική Σκοποβολή

Η Αμυντική Σκοποβολή όπως και η εκπαίδευσή της αποτελούν ένα ξεχωριστό και πολύ ευαίσθητο κομμάτι, που αφορά όμως ένα συγκεκριμένο σύνολο. Σε αυτό το σύνολο ανήκουν κυρίως αστυνομικοί καθώς και ιδιώτες που οπλοφορούν, όπως π.χ. οι συνοδοί υψηλών προσώπων.
Λόγω της ραγδαίας αύξησης της εγκληματικότητας τα τελευταία χρόνια, η εκπαίδευση για τη βέλτιστη διαχείριση των συμπλοκών μεταξύ αστυνομικών και εγκληματιών είναι ακόμα περισσότερο επιτακτική.

Η εμπλοκή σε μία ανταλλαγή πυρών αποτελεί για κάθε αστυνομικό την πιο ακραία κατάσταση που θα μπορούσε να βρεθεί. Για το λόγο αυτό η εκπαίδευση, ο εξοπλισμός αλλά και το επίπεδο ηθικού ενός αστυνομικού προκειμένου να αντιδράσει σωστά σε μία τέτοια κρίσιμη κατάσταση, παίζουν ένα πολύ σημαντικό ρόλο.

Θα πρέπει να διευκρινίσουμε ότι η καλή εκπαίδευση της αμυντικής σκοποβολής στις αστυνομικές δυνάμεις, την τελευταία δεκαετία έχει πάρει το σωστό δρόμο. Όμως πρόβλημα σωστής εκπαίδευσης αντιμετωπίζουν αρκετοί ιδιώτες, στους οποίους οι αρχές έχουν παραχωρήσει άδειες οπλοφορίας, μιας και έχουν υπό την ευθύνη τους την προστασία σημαντικών προσώπων.
Συνήθως αυτό το σύνολο ατόμων αναζητούν την εκπαίδευσή τους σε συλλόγους πρακτικής σκοποβολής, οι οποίοι όμως έχουν σαν στόχο την προπόνηση αθλητών και όχι ανθρώπων, που μπορεί την επόμενη στιγμή να είναι αναγκασμένοι να κάνουν χρήση του όπλου τους ενάντια σε ένα επικίνδυνο άτομο που οπλοφορεί.

Σε αυτό το σημείο καλό είναι να κατανοήσουμε τη διαφορά ανάμεσα στην «πρακτική» και την «αμυντική σκοποβολή».

Στον πίνακα 1 αναφέρονται γενικά μερικές από τις διαφορές αυτές.

Στα πλαίσια της πρακτικής σκοποβολής στο σκοπευτήριο, οι αθλητές προσπαθούν από μία απόσταση συνήθως άνω των δέκα μέτρων να σημαδεύσουν και να πετύχουν το κέντρο του στόχου, ώστε να μαζέψουν όσο μεγαλύτερη βαθμολογία γίνεται, για να εξασφαλίσουν μία θέση στους αγώνες.

Στην πραγματικότητα όμως, βάσει στατιστικών στοιχείων στον πολιτικό τομέα, το:

• 90 % των συμπλοκών εξελίσσονται στα 0,5 έως 6 μέτρα
• το 90% αυτών εξελίσσονται στα 0,5 έως 3 μέτρα
• το 50% αυτών εξελίσσεται στα 0,5 έως 1,5 μέτρα
• Η μέση διάρκεια των συμπλοκών είναι διάρκειας 2,5 δευτερολέπτων.

Εδώ μιλάμε λοιπόν για αποστάσεις και διάρκειες πάρα πολύ μικρές. Σε αυτές τις αποστάσεις δεν παίζει μεγάλο ρόλο το πόσο καλός είσαι στο να σημαδεύεις το κέντρο ενός στόχου, αλλά η τακτική και η κίνηση. Στην αμυντική σκοποβολή βασική αρχή είναι η εξής:
«Όταν δέχεσαι πυρά, μαθαίνεις ότι πρώτα τρέχεις να βρεις κάλυψη ενώ παράλληλα ανταποδίδεις τα πυρά και συνεχίζεις να ανταλλάσεις τα πυρά πίσω από την κάλυψη».
Επίσης σε μία τέτοια κατάσταση δεν έχουμε την πολυτέλεια χρόνου να τραβήξουμε το όπλο, να εφαρμόσουμε μία σωστή στάση, να σημαδέψουμε και να πυροβολήσουμε.
Ένα σημαντικό στοιχείο σε μία κατάσταση συμπλοκών αποτελεί και η επιρροή του Stress στον άνθρωπο.

Όταν ένα εξωτερικό ερέθισμα στο σώμα του ανθρώπου εκληφθεί ως πηγή ΑΠΕΙΛΗΣ – ΚΙΝΔΥΝΟΥ, δια μέσω των αισθήσεων συμβαίνουν τα εξής:

• Αύξηση αδρεναλίνης στο αίμα (δύναμη- ένταση στους μύες)
• Αυξημένα ποσοστά κάλιου και νάτριου στον οργανισμό
• Ταχύπνοια
• Ταχυκαρδία
• Διαστολή ορισμένων αγγείων και συστολή άλλων.

Τα αποτελέσματα του Stress είναι τα εξής:

• Αύξηση των χτύπων της καρδιάς
• Ενεργοποίηση ιδρωτοποιών αδένων
• Συστολή μυών, θώρακος, λαιμού και ώμων
• Αύξηση κυκλοφορικής πίεσης
• Αύξηση του ρυθμού της αναπνοής
• Αδυναμία εκτέλεσης λεπτεπίλεπτων κινήσεων και συντονισμού οφθαλμού -χεριού
• Απώλεια δυνατότητας εκτίμησης κοντινών αποστάσεων και εστίασης σε αυτές
• Αδυναμία διαχωρισμού χρωμάτων
• Απώλεια περιφερειακής όρασης (ΤΟΥΝΕΛ)
• Αδυναμία εστίασης σε κοντινά αντικείμενα
• Απώλεια της ακοής
• Αδυναμία συγκέντρωσης
• Παραποίηση αντιλήψεων (αργό παίξιμο ταινίας)
• Αδυναμία αναλυτικής σκέψης (χρονική ακολουθία γεγονότων).

Συμπεραίνουμε λοιπόν ότι όταν ένας άνθρωπος βρεθεί σε μία συμπλοκή, δεν έχει μόνο αντίπαλο το δράστη αλλά και τη φύση του ίδιου του ανθρώπινου σώματός του, που ίσως τον δυσκολεύει περισσότερο να αντιδράσει σε μία τέτοια κατάσταση.
Το STRESS δεν εξαλείφεται. Τίθεται όμως υπό έλεγχο με σωστή εκπαίδευση με βάση το υποσυνείδητο (βασική και συντηρητική εκπαίδευση), τη φυσική κατάσταση (δυνατό καρδιαγγειακό σύστημα), την εμπειρία και τη σωστή διατροφή.

Ένας άνθρωπος σε μία απειλητική κατάσταση μπορεί να αντιδράσει με τρεις τρόπους:

• Nα παγώσει – να μείνει ακίνητος
• Να διαφύγει
• Να επιτεθεί.

Μέσω της εκπαίδευσης η οποία βιώνει στο υποσυνείδητο και μέσω αυτοματοποιημένων κινήσεων, ο άνθρωπος μπορεί να μάθει να επιβιώνει σε απειλητικές καταστάσεις.
Μία κίνηση μπορεί να αυτοματοποιηθεί με την προπόνηση και την εξάσκηση. Για να αρχίσουμε να αυτοματοποιούμε συγκεκριμένες τεχνικές και κινήσεις, είναι αναγκαίο να εξασκήσουμε την κάθε κίνηση τουλάχιστον 700 – 1000 φορές.
Όσο για το ποιες τακτικές και τεχνικές με όπλα είναι ιδανικές, η εμπειρία από ειδικούς έχει αποδείξει ότι υπό την επιρροή του Stress οι πιο απλές τακτικές και τεχνικές – και όχι οι πολύπλοκες μπορούν να εφαρμοστούν στην πραγματικότητα.
Ακόμα ένας παράγοντας που επηρεάζει τον άνθρωπο σε μία απειλητική για την ακεραιότητα της ζωής του στιγμή, είναι ο φόβος. Και ο φόβος δεν μπορεί να εξαλειφθεί.

Μερικές όμως λύσεις ως προς τη σωστή μεταχείριση του φόβου μπορεί να είναι οι εξής:

• Xρησιμοποίηση τεχνικής αναπνοής. Δυστυχώς – σε σχέση με την πρακτική σκοποβολή – είναι αδύνατο να εφαρμόσουμε σε μία ακραία κατάσταση τεχνικές αναπνοής. Αυτό το επιβεβαιώνουν και τα όσα αναφέρθηκαν παραπάνω σχετικά με τα αποτελέσματα του Stress. Ειδικοί και πολύ έμπειροι εκπαιδευτές, λένε: «Προσπαθήσετε να πάρετε μία βαθιά ανάσα».
• Εμπιστοσύνη στο συνάδελφό μας και ομαδικότητα. Θα πρέπει όχι μόνο να γνωρίζουμε τα θετικά σημεία του συναδέλφου μας, αλλά και τα αδύναμα σημεία του. Θα πρέπει να υπάρχει ένα πολύ καλό επίπεδο ομαδικότητας, διότι αυτό αποτελεί ένα από τα σημεία που μειώνουν το φόβο μας.
• Εκπαίδευση. Για να μην πέσουμε σε πανικό προκαλούμενο από το φόβο, θα πρέπει να εμπιστευόμαστε και την εκπαίδευσή μας και τους εκπαιδευτές μας.
• Επιχειρησιακή εμπειρία. Η εμπειρία αποτελεί το πιο βασικό στοιχείο σε ό,τι αφορά στο χειρισμό του φόβου.
• Εξοπλισμός. Ομοίως, όπως στην εκπαίδευση θα πρέπει να εμπιστευόμαστε τον εξοπλισμό που φέρουμε μαζί μας και πρέπει να χρησιμοποιήσουμε. Πέρα από αυτό, θα πρέπει να γνωρίζουμε πολύ καλά πώς να το χρησιμοποιούμε, κάτι το οποίο μεταδίδεται σε μία σωστή εκπαίδευση.

Πλέον οι εκπαιδεύσεις στην αμυντική σκοποβολή πραγματοποιούνται κατά 35% στο σκοπευτήριο – όπου αυτοματοποιούνται απλές τεχνικές σε κίνηση – και το υπόλοιπο 65% της εκπαίδευσης εκτελείται με εκπαιδευτικά όπλα χρωμοσφαίρων FX- Simunition (www.simunition.com), όπου δίνεται μεγάλη έμφαση στην τακτική και την κίνηση. Τέτοιου είδους εκπαιδεύσεις διοργανώνονται στο εξωτερικό από πολλές σχολές. Στις περισσότερες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η Αμυντική Σκοποβολή ρυθμίζεται νομοθετικά από τις Αρχές. Βάσει αυτών, η αμυντική σκοποβολή επιτρέπεται να εξασκείται μόνο από άτομα που είναι κάτοχοι άδειας οπλοφορίας ή από αστυνομικούς.

Του Κωνσταντίνου Σταμούλη
Επιχειρησιακός Διευθυντής της γερμανικής εταιρείας
TACTICAL CONSULTING INTERNATIONAL
stamoulis@tac-consulting.com . www.tac-consulting.com