Η Ασφάλεια Αλλάζει!

Το Νέο Οικοσύστημα Έξυπνης Διασύνδεσης Ανθρώπων και Τεχνολογίας

Σε ένα διαρκώς μεταβαλλόμενο περιβάλλον ποικίλων απειλών, το παραδοσιακό μοντέλο φύλαξης εγκαταστάσεων δεν μπορεί να καλύψει επαρκώς τις σημερινές ανάγκες όπως αυτές αναδιαμορφώνονται.
Η εξάρτηση από πολυάριθμο προσωπικό ασφαλείας, είτε για περιπολίες είτε για στατική επιτήρηση, δεν είναι πλέον μια 100% βιώσιμη επιλογή – ούτε σε επιχειρησιακό ούτε σε οικονομικό επίπεδο. Επιπρόσθετα η έλλειψη διαθέσιμου ανθρώπινου δυναμικού, σε συνδυασμό με την αυξανόμενη πολυπλοκότητα των απαιτήσεων ασφαλείας, καθιστούν αναγκαία μια στροφή προς πιο διασυνδεδεμένα μοντέλα προστασίας με μεγαλύτερη αλληλεπίδραση ανθρώπων και τεχνολογικών εργαλείων.

Η λύση είναι μία και αποτελεί πλέον τον μοναδικό ρεαλιστικό δρόμο: η υιοθέτηση ενός σύγχρονου και πολυεπίπεδου μοντέλου ασφάλειας, που βασίζεται στη τεχνολογική θωράκιση των εγκαταστάσεων, στη real-time αξιόπιστη αποστολή σημάτων σε Κέντρα Επιχειρήσεων και στη στενή συνεργασία με τους δημόσιους φορείς ασφαλείας.

Πλέον, κρίσιμες υποδομές, βιομηχανικές μονάδες, εμπορικά κέντρα και μεγάλες ιδιωτικές εγκαταστάσεις προστατεύονται αποτελεσματικά μέσα από ένα συνδυασμό έξυπνων καμερών με δυνατότητες video analytics, αισθητήρων περιμετρικής επιτήρησης, αυτοματισμών, ελέγχου πρόσβασης και λογισμικού που επιτρέπει άμεση αξιολόγηση κάθε συμβάντος. Τα δεδομένα ρέουν γρήγορα, μεταβιβάζονται σε Κεντρικούς Σταθμούς Λήψης Σημάτω,  φιλτράρονται άμεσα και μετατρέπονται σε επιχειρησιακή πληροφόρηση πριν προκύψει ένα συμβάν, κατά τη διάρκεια του αλλά και μετά.

Την ίδια ώρα, η συνεργασία με τα δημόσια σώματα ασφαλείας και ιδιαίτερα την Αστυνομία,  οφείλει να γίνει θεσμικό εργαλείο και όχι περιστασιακή πρακτική. Η ανταλλαγή πληροφοριών, η άμεση ανταπόκριση όταν απαιτείται, αλλά και η τυποποίηση διαδικασιών αντίδρασης μέσα από κοινά πρωτόκολλα δράσης είναι κρίσιμοι παράγοντες για την επιτυχία του όλου μοντέλου. Η ασφάλεια δεν μπορεί να είναι υπόθεση μεμονωμένων προσπαθειών – απαιτεί συντονισμό, διαλειτουργικότητα και αξιοποίηση όλων των διαθέσιμων μέσων.

Σε αυτό το νέο πλαίσιο, ο ρόλος του ανθρώπινου παράγοντα δεν ακυρώνεται – επαναπροσδιορίζεται. Ο φύλακας γίνεται πλέον και χειριστής τεχνολογιών, αξιολογητής καταστάσεων, υπεύθυνος λήψης αποφάσεων. Ο επαγγελματισμός παραμένει θεμέλιο, αλλά ενισχύεται από τις δυνατότητες της τεχνολογίας και την υποστήριξη ενός συντονισμένου επιχειρησιακού οικοσυστήματος.

Η μετάβαση αυτή δεν είναι εύκολη – αλλά είναι αναγκαία. Και όσο πιο έγκαιρα και αποφασιστικά γίνει, τόσο πιο αποτελεσματικά θα διαμορφώσουμε ένα μέλλον ασφάλειας που δεν θα στηρίζεται απλώς στην παρουσία, αλλά στη γνώση, την πρόληψη και την τεχνολογική υπεροχή.

Βλάσης Αμανατίδης